 |
 |
||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kamieniołom granitu na wschodnich zboczach Krowiarki istniał od XIX wieku. W latach 1904 - 1924 kamieniołom należał do firmy C.L. Lehmann ze Strzegomia. W 1925 r. kamieniołom kupił Alfons Hay i założył firmę "Granitwerke A. Hay". W maju 1940 r. kamieniołom odkupiła spółka "Deutsche Erd und Steinwerke GmbH" - spółka wykonawcza SS. W kamieniołomie poziom zatrudnienia miał wynosić minimum 1000 robotników. Aby zapewnić organizacji SS zysk potrzebną do tego siłę roboczą zapewnić miał obóz koncentracyjny ...
Kamieniołom granitu na wschodnich zboczach Krowiarki istniał od XIX wieku. W latach 1904 - 1924 kamieniołom należał do firmy C.L. Lehmann ze Strzegomia. W 1925 r. kamieniołom kupił Alfons Hay i założył firmę "Granitwerke A. Hay". W maju 1940 r. kamieniołom odkupiła spółka "Deutsche Erd und Steinwerke GmbH" - spółka wykonawcza SS. W kamieniołomie poziom zatrudnienia miał wynosić minimum 1000 robotników. Aby zapewnić organizacji SS zysk potrzebną do tego siłę roboczą zapewnić miał obóz koncentracyjny Sachsenhausen (działał od 1936 r.) poprzez zorganizowanie w Rogoźnicy podobozu. "Arbeitslager Gross-Rosen" - tak brzmiała wówczas oficjalna nazwa podobozu utworzonego obok kamieniołomu. Pierwsza, 100-osobowa grupa więźniów przybyła do Rogoźnicy (AL Gross-Rosen) z KL Sachsenhausen 2 sierpnia 1940 roku, później przybywały następne transporty. W latach 1941-1945 kamieniołom był miejscem kaźni. Po wojnie kamieniołom był eksploatowany pomimo sprzeciwu historyków i środowisk byłych więźniów. Po wielu latach starań od września 2005 r. kamieniołom został włączony do Muzeum Gross-Rosen - bez prawa do dalszej eksploatacji surowców skalnych.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|