Opactwo zostało zburzone na podstawie uchwały rady miejskiej z 1529 r. pod pretekstem zagrożenia jakie stanowiłoby dla miasta w razie zajęcia przez wojsko tureckie w czasie spodziewanego najazdu.
Photo by:stemac° - Creation date: 2004-11-27 20:21:12
- Number of photo views: 18377
Years 1500-1529
Granice osiedla wyznaczają ulice: Grunwaldzka, H. Sienkiewicza, gen. J. Bema, ks. J. Poniatowskiego, Jedności Narodowej, Rychtalska oraz Stara Odra.
W granicach Wrocławia od 1808 r. Od 1972 roku oficjalnie na mapie Wrocławia jako Ołbin.
strona -
Niestety nie można dokładnie odtworzyć rzutów tychbudynków, gdyż zostały tak skrupulatnie rozebrane, że pozostały jedynie negatywy w ziemi. Na podstwie zachowanych detali (np. baz filarów, które są w Muzeum Architektury oraz proporcji względem poszczególnych elementów w romaniźmie) można ogólnie zorientować się w wymiarach kościoła św Wincentego: miał sklepienie wysokości ok 20m, co jak na ten okres w Polsce jest imponującym osiągnięciem.
Na terenie opactwa znajdowały się trzy kościoły najstarszy romański św. Wincentego następny pod wezwaniem NMP i trzeci św. Michała, który po 1193 roku stał się główną świątynią opactwa okresie największego rozkwitu opactwo oddalone od miasta i otoczone własnym murem, stanowiło jedno z najwspanialszych założeń klasztornych w ówczesnej Polsce.
Od początku XVI w zaczął narastać konflikt pomiędzy opactwem a już wtedy protestancką Radą Miejską, co doprowadziło do rozbiórki zabudowań klasztornych,za pretekst posłużyło zagrożenie najazdem tureckim. Przed zniszczeniem opactwa skonfiskowano pochodzący po części z okresu fundacji skarbiec a złote i srebrne precjoza przetopiono.14 X 1529 roku pośród radosnych okrzyków mieszkańców miasta przystąpiono do burzenia kościoła św. Wincentego wedle niektórych przekazów groby Włostowiców pochowanych w tym kościele zostały sprofanowane a czaszkami robotnicy grali w kręgle
Czytałem w przedwojennym Ilustrowanym Kurierze Codziennym, że Piotr i Maria Włostowicowie mieli w kościele św. Wincentego piękny grobowiec. W gazecie zamieszczona była rycina (z niepodanego źródła) przedstawiająca tablicę nagrobną. Byli na niej wyobrażeni oboje małżonkowie, w rogach umieszczone były cztery lwy, a pod spodem następujaca sekwencja: Hic situs est Petrus / Maria coniuge fretus / Marmore splendente / Petre Guillhelmo peragente. Wg autora grobowiec został zupełnie zniszczony w 1529 roku.