Pierwsza pewna wzmianka historyczna o kościele franciszkanów w Świdnicy pochodzi z 1249 r. Wówczas to papież Innocenty IV w bulli z 13 czerwca udzielił 40-dniowego odpustu wszystkim wspierającym budowę kościoła datkami pieniężnymi. Już w początkowym okresie istnienia kościół wraz z klasztorem wielokrotnie płonął (1313, 1391, 1410), po pożarach był odbudowywany. Pośrodku prezbiterium świątyni pochowano, według tradycji w srebrnej trumnie, księżnę Agnieszkę (†1392), żonę księcia Bolka II Małego. Według ...
Pierwsza pewna wzmianka historyczna o kościele franciszkanów w Świdnicy pochodzi z 1249 r. Wówczas to papież Innocenty IV w bulli z 13 czerwca udzielił 40-dniowego odpustu wszystkim wspierającym budowę kościoła datkami pieniężnymi. Już w początkowym okresie istnienia kościół wraz z klasztorem wielokrotnie płonął (1313, 1391, 1410), po pożarach był odbudowywany. Pośrodku prezbiterium świątyni pochowano, według tradycji w srebrnej trumnie, księżnę Agnieszkę (†1392), żonę księcia Bolka II Małego. Według opisów kościół miał 92 łokcie długości (łokieć śląski = 57,6 cm), 49-wysokości i 29-szerokości, posiadał wysokie okna i 10 ołtarzy. Znajdowały się w nim wspaniałe epitafia, piękne ławy, ozdobne empory oraz rozmaite obrazy i posągi. Sklepienie było wsparte na kamiennych kolumnach. Klasztor był dwupiętrowy, posiadał sklepiony krużganek z oszklonymi oknami. Znajdowało się w nim 5 cel oraz duża sypialnia. Część klasztoru była kryta dachówką, część gontem. W refektarzu (jadalni) odbywały się raz na kwartał zjazdy stanów księstwa świdnicko-jaworskiego (klasztor pobierał z tego tytułu opłatę). Przy klasztorze znajdował się ogród z głęboką studnią. W drugiej poł. XVII w. przeprowadzono prace remontowe. Ponowiono je na pocz. XVIII w. Stan budynków musiał być jednak nie najlepszy, skoro w 1748 r. podczas mszy zawalił się chór szewców i ciężkich obrażeń doznało 30 osób. W trakcie oblężenia Świdnicy przez Austriaków w 1757 r. (okres wojny siedmioletniej) Prusacy przekształcili klasztor i kościół w magazyny. Podczas ostrzału miasta spłonął kościół i klasztor franciszkanów wraz z biblioteką liczącą 6000 tomów. Ocalała tylko część kościoła. Po wojnie siedmioletniej budynki odbudowano w 1766 r., jednak świdnickie zgromadzenie franciszkanów nie podniosło się już z tych strat w pełni. W 1810 r. przeprowadzono sekularyzację zakonu i po 1813 r. przekształcono klasztor w Sąd Miejski, zaś kościół częściowo zburzono (pozostałą część użytkowano jako magazyn soli). W 1849 r. władze miasta zakupiły całą parcelę, wyburzono wszystkie budynki i w latach 1852 - 1854 wybudowano w tym miejscu gimnazjum ewangelickie (później Szkoła Podstawowa nr 10, obecnie Sekcja Terenowa Pracowników Socjalnych MOPS .
Źródło i cała historia zakonu: Muzeum Dawnego Kupiectwa w Świdnicy .
1
.
/
